acayip kıskanç bişeyim ben aslında. aşık olmanın yakınından geçtiğim anda hissediyorum bunu , o yüzden aşk benden uzak dursun kendimi kaldıramam o halde. işte o yüzden o benim sevgilim olmasın istiyorum ya zaten kendi çapında yarı aşık modda takılırken bile küçücük şeyleri kendine bu kadar dert eden bir tipken bir de o sevgilim olsa ben susmam iki güne kalmaz ayrılırız belli orası. sözlük var ya bugün çok aşık gibi olmuştum ona ben , arada oluyorum öyle aşık gibi sözde inanmadığım şey ama inanasım geliyo aniden o duyguya da. sonra böyle kıskanıcak birşey bulup deli oluyorum işte o zaman diyorum aşık olma yoksa kendinden nefret ediceksin ve içini parçalayıp durucaksın . boşver kalsın uzağımda aşk da , dost olarak görebilsem bari. nasıl hayat anlamıyorum ki ben .ne bu ,neden ben? hayır ya sevgili ol ya dost değil mi ? ama nerdee..
