uyuduğum yerin duvarında saat olmayacak yoksa onun sesini dinliyorum o sessizlikte ve uyuyamıyorum,uyuduğum odada ışıklı bir cihazın ışığı yanmayacak,yolda yürürken veya otururken hayallere daldığımda ve kendimi kaptırdığımda kafamda paralel olarak başka bir hayata geçtiğimde hayal bitse de 3-4 dakika oradaki insan mış gibi hissediyorum kendimi,sadece ak ve kara olarak görüyorum her şeyi (arkadaşlık,sevgi,aşk vb. değerler) lekelendiği an tamamen siliyorum o olayı kurduğum kişiyi bunun sebebi de benim bu zamana kadar hiç lekelememiş olmam herhalde*,izlediğim filmlerin sıkıcı yerlerini durmadan ileri sarmam.
