Sadece ramazan ayında yaşanabilecek güzel anılardır.
Mesela lise çağlarında, sahura yakın vakitlere kadar kaavede takılırdık. sonra evde sahur sofrasının hazırlanma vaktine kadar da sokaklarda dolaşırdık. Malum liseliyiz ya, ev dışında rahat rahat sigara içerdik. Ve mahallenin ramazan davulcusu ile aşağı yukarı aynı yerde karşılaşırdık her gece. Bizi görür görmez davulunu yan çevirir beklerdi. 3-5 sigara koyardık davulun üzerine, alırdı sigaraları ve başlardı çalmaya. Biz de halay çekerdik. belki 10 dakika kadar sürerdi bu, camlardan "ne oluyor yahu" merakıyla çıkan insan sayısı arttığında, davulcu ufak ufak yol alır giderdi.
Hey gidi günler. Şimdi yapsak deli derler, ama o zamanın tatlı bir özgürlüğü vardı...
