yaşı 30 a yaslanmış biri olarak diyebilirim ki; neredeyse 30 gün iftar davetiyle geçerdi. öncelik akrabalara verilirdi, sonra konu komşu. hep bi telaş. teravih namazına toplaşıp gidilirdi ve hiç bir teravih ertesi akşam aynı cami de kılınmazdı. kadir gecesi asla evde geçirilmezdi. benden de eskiler bilirler ki, gençler sahurlarını dışarıda yaparlardı ve aileleri karışmazdı. Şimdi de güzel ama hayat telaşı daha fazla olduğundan ıskalamak zorunda kalıyoruz. Güzel yapan bizlerdik, şimdi ıskalayanlar da bizleriz.
