bu ara çok fazla hissediyorum bunu. benim yerime başkalarının düşünmesini, daha az sorumluluğumun olmasını, tek derdimin yemek yerken tabağımı bitirmek ve en sevdiğim çizgi filmin saatini kaçırmamak olmasını, daha çok aile büyüğümün olmasını özlüyorum hem de fena halde...
