-son günlerde düşmanlarım hayli çoğaldı, kendimi korumalıyım. işte biri daha geliyor. tanrım o ne öfkeli bakışlar öyle?! belki beni doğramayı düşünüyor, yada kısa yoldan boğazımı kesip bir çöp tenekesine falan atmayı düşünüyor. dur dur! hatırladım ben bu adamı geçen gün taksimde bana saldırmıştı. elinden zor kurtulmuştum. bişeyler yapmalıyım bişeyler yapmalıyım! kendimi korumalıyım, bişeyler yapmalıyım! o öldürmeden ben onu öldürürüm o zaman!!! başka çarem yok, mecburum buna.-
+ biraz yardım et sana tertip sence de haklı değil miyim? *
- haklısın bencede öldürmelisin. sen yapmazsan o yapacak iyi düşün.
+ evet yapmalıyım. ama nasıl yapacağım bunu.
- bi anda atla üzerine sık boğazını işte.
+ peki tamam.
- ben şimdi dediğimde yakalayacaksın adamı boğazından unutma senden önce davranırsa senin için hiç iyi olmaz bu.
+ tamam tertip.
3-2-1
- şimdi!!!
hastanın hiç bir düşmanı yoktu. ve kendisini öldüreceği sandığı insanıda daha önce hiç görmemişti. buna göre o insanında hastaya hiç bir saldırısı olamazdı zaten.
- şerefsiz! şerefsiz! şerefsiz! ne yaptım ben sana ha neden beni öldürmeye kalktın.-
yerden aldığı taşla adamın başına defalarca ağır darbelerle vuruyor ve adam kan revan içindedir.
- söyle bu taşla mı vuracaktın bana ha söyle! söyle! söyle!
cevap almak için çok geçtir çünkü adam ölmüştür bile...
işte bu şekilde olaylar yaşatabilen bir hastalıktır.
