bu durumda türk hukuku kendini aşar evet, çünkü sıçmaktan öteye gider.
türk hukuk tarihi adlı din kültüründen farksız saçmalığın daniskası olan dersin hukuk fakültelerinde okutulmasına sesimizi çıkarmayıp, onu da bir ilim alanı olarak görüyorsak da(yazık), bu kadarına tahammül edebileceğimizi kim söyleyebilir?
türkiye de hukukçular dışında hukuku konuşan herkes ama herkes bu yorumu eksileyecek olsa da, derim ki size hangi çağdasınız?
hani ağzınıza sakız ettiğiniz demokrasi?
ceza hukukunda var olan milyon tane teorinin amacı adaleti sağlamaktır ve mutlak adalet ne olursa olsun ütopyadır.o halde tanrının verdiği canı yalnızca tanrının alması gerekirken, muazzam imparatorluklar içinde aen basidinden kelle kaygısı olmadan yaşayabilecek olan var mıdır?-ki olayı yalnızca ceza hukuku açısından ele alıp mülkiyet hakkına değinmiyorum bile..
şimdi bana bireysel güvenceden bahsedin olur mu?
(bkz: bi siktirin gidin)
