şafak'ta yapılan deniz keyfinin ardından, güneşin kokusu, denizin tuzu, günün yorgunluğu güzel bir duş ile atılır. heybeli'nin bayırlarından ayak parmakları önde terlikler geride inilir. antikacıların önünden geçerken gramafon hayranlığıyla fiyatlar sorulur, bakılır, eskinin tozları yutulur. atların zillerinden kaça kaça bisikletçinin önünde pazarlık yapılacaktır ki gerek kalmaz, zaten ucuzdur!
yorgunluk atılsın, sevgiliyle romantik bir ada turu yapılsın diye ikili bisiklet alınır. ilk gazla hızlı çevirdiğimizi gören bisikletçiden "hızlı çevirmeyin, kendinizi yorarsınız!" uyarısı gelse de kim takar onu. kolaydır çünkü tüm yükü erkek çekmektedir... bencillik hat safha ada evlerini seyre dalmışken sevgilinin t-shirtünde benek benek olmuş teri görünce pedala asılmanın vakti geldiği anlaşılır.
çık çık kablo plajı, çevir çevir deniz okulu... bir ara bisikleti elimize alıp yürüdüğümüzü kimselere söylemedik, yiğit bok görmesin misali...
ne biçimde süremedik bayırda! yorgunlukta en birinci olduk. g.t, b.k, sıç *
neyse en güzel yanı; saldım bayıra kısmıydı. adanın rüzgarı yoktu belki o gün ama bayırlarından aşşağıya saldın mı bisikleti haydarın en güzeli değer terlemiş tene.oh mis, buz.
inmek, çıkmak kadar uzun sürmeyince heves kursakta oyalanır durur.
bu sıcakta adada bisiklete binmek iyi bir fikir değil kanımca. yok ben 50tl verir, sosyetik bir şekilde faytonda romantiklik yaparım diyosan o ayrı. öpüş, koklaş, halkı selamla, terleme falan şişman.
zaten ikili bisiklette romantiklik şeysi olmuyor. saçma bir düşünceymiş meğersem. eneee... bir sonraki ada anısında görüşmek üzere. işalla subhaneke işalla dinimiz amin...
