Kaçamak yaşıyoruz.Herşeyden ,bazen kendimizden bile
kaçıyoruz.Duygularımızı paylaşmak nedense zor geliyor bize.Kendimiz
bile yaşayamıyoruz ki...Hep içimize atıyoruz
sevgileri,hüzünleri,mutlulukları. Bağırıp çağırıp hani derler ya
''bardaktan boşanırcasına yağan yağmur gibi'' ağlayamıyoruz bile.
Utanıyoruz...Kızgınlıklarımızı hep içimize atıyoruz. Aslında
kendimize kızıyoruz. Karşımızdakinin hiç suçu yok ''sadece o O'nun
düşüncesi'' diyemiyoruz.Gördüğümüz her iyilik ve kötülüğün bizden
kaynaklandığını anlayamıyoruz.Volkanlar patlıyor içimizde
söndüremiyor gözyaşlarımızı içimize akıtıyoruz.
Görmüyoruz...kör değiliz sadece bakıyoruz.Çevremizdekileri
sadece hareket eden birer obje olarak değerlendiriyoruz.Doğan güneşin
sıcaklığını ,rüzgarın getirdiği okşamayı,kuş sesindeki canlılığı ve hayatı
hep kaçırıyoruz.Ruhumuzu bi yerlerde bıraktık ,bulamıyoruz...Çok
hızlı gidiyor,dinlenemiyoruz.Herkes ama herkes, herşey üstümüze
üstümüze geliyor...Korkup kaçıyoruz.
Sevemiyoruz...Sevgilerimizin bile sebebi çıkar ilişkisine dayalı.Hep
bir şeyler bekliyoruz karşımızdakinden .Peki... Ne
veriyoruz..?.Arkadaşlığı bile beceremiyoruz.Bazan bir merhaba
demek bile zor geliyor.''O bana dün selam vermemişti ben neden vereyim''
bile diyebiliyoruz.Aslında kendimizle inatlaşyoruz.Egomuz daima
üstün geliyor.Sebebini bilmiyoruz.
Düşünmüyoruz.geleceğimizi,geçmişimizi içinde bulunduğumuz anı
bile düşünmüyoruz.Hep gel geç ilişkilerde gözümüz.Hep başkası
olmakta...Kendi benliğimizi kaybettik.Tanımıyoruz içimizdeki beni.Ne
istediğimizi ne beklediğimizi bile bilmiyoruz.Kendimizden bile
kaçıyoruz. Yüzleşemiyoruz kendimizle...Eleştiride dozu kaçırmaktan
korkmuyoruz ama kendimize yöneltilen eleştirileri saldırı olarak
algılıyoruz.Hayatın tüm yanlışları hep bizim dışımızda...
Bir tebessümü bile çok görüyoruz karşımızdakine.Bilmiyoruz, aslında o
çok gördüğümüz tebessümün kendimize verdiğimiz en değerli hazine
olduğunu...
Hayatta herşey size bağlı.Sen istersen dünya daha güzel.Sensin tüm
güzellikleri yansıtan. Diğer olan biten herşey sadece araç.Yani sen varsan
herşey var.Kendini tanımaktan geçiyor herşey.Bir tebessümle başlıyor
güzellikler.Sabah yataktan kalktığında aynada kendine tebessüm et ve
Günaydın dileklerini ilet kendine...Gözlerini kapat hayatın seslerini
dinle.Yeni bir gün,her yeni gün seninle birlikte var.Ruhun bir yerlerde
seni bekliyor.Bul Onu. Hisset tüm hissettiklerini.Bak nasıl değişecek
hayat...
