'kadın yavaşça, biraz ürkek ama gerçekle yüzleşmeye kararlı bir tavırla başını kaldırıp, o ana kadar suskun kalan doktora sordu:
'neyim var doktor, duyacağım her şeye hazırım artık, hastalığım neyse söyleyin lütfen'. Doktor kelimelerin ağzından çıkmasına müsaade etmek istemezmiş gibi dudaklarını sıkarak büzmüş, kaşları hafif çatık, bakışları kararlı ve sabit bir şekilde, önünde açık dosyalar olduğu halde masasında oturmaktaydı. Bu hali ciddi bir şeyler olduğunun habercisiydi.
'söyleyeceklerim sizi korkutabilir, duyacaklarınıza hazır olduğunuza emin misiniz' diye sordu doktor. Kadın 'evet hazırım, lütfen hemen söyleyin'. Doktor adeta acı bir ilacı hemen içipte kurtulmak isteyen bir çocuk gibi söyleyiverdi: 'hippopotomonstrosesquippedaliophobia'ya yakalanmışsınız Hanımefendi'... kadın bunu duyar duymaz bir anda yerinden fırladı ve kendinden beklenmeyecek bir hızla bağırarak odadan dışarıya fırladı. '
Görüldüğü üzere bir romanda kullanılması çok saçma olan hastalık.
