avrupa'nın bütün ilerlemesine, yükselmesine ve medenileşmesine karşılık türkiye tam tersine gerilemiş ve düşüş vadisine yuvarlanadurmuştur. Artık vaziyeti kurtarmak için mutlaka avrupa'dan nasihat almak, bütün işleri avrupa'nın emellerine göre yapmak, bütün dersleri avrupa'dan almak gibi bir takım zihniyetler belirdi. halbuki, hangi istiklal vardır ki, ecnebilerin nasihatleriyle, ecnebilerin planlarıyla yükselebilsin?...
tarih böyle bir hadiseyi kaydetmemiştir.
dünyanın en büyük uluslararası topluluğuna türkiye'nin katılması için yapılan öneri karşısında m.kemal atatürk şöyle dedi;
- başvurmayı düşünmüyoruz, fakat davet ederlerse katılırız.
topluluk "başvurma zorunluluğunu" uygulamaktan ilk kez vazgeçti ve 43 üyenin oy birliği ile türkiye'nin topluluğa davet edilmesine karar verdi.
bu davet üzerine türkiye 1932 yılında millet cemiyetine katılmayı kabul etti..
evet,, atatürk acaba girmek için elinden geleni yapar mıydı?
