buna ilk olarak mahallede istop oynarken gıcık oldum ben.(aslı stop demi bunu?)
şimdi mahallede saklambaç,dokuz taş,voleybol,ip atlama,esir gibi toplu topsuz birçok oyun oynuyoruz.
bir gün sözü dinlenir bir arkadaş, lan bugün de istop oynayalım dedi,oy birliğiyle kabul edildi tabi.
böyle kızlı erkekli bir grubuz o zaman.grupta birbrini sevenler mi dersin,platonikler mi dersin, gırla gitsin.ama hiç kötü niyetli değil,her şey sadece duygusal boyutta.(ahh ahh, lan yine hatırladım seni)
neyse, şimdi atıyor topu birisi, ardından renk filan söylüyor malum.anlattırmayın şimdi oyunu bana.
herkes söylüyor; pembe,sarı,kırmızı,beyaz filan.
ve sıra dilek'e geliyor.dilek bir bağırıyor:
-yavruağzııııııııııı.
+:sg/6%+^3%&//(
herkes bir an duraksıyor, herkes ağır çekimde böyle birbirine bakıyor.hayat filan duruyor böyle.korkunç bir sahne.ne bilelim lan biz yavruyu,ağzını.
tasvir etmeye çalışıyor bazıları belli.ama ne mümkün.
bulamıyor tabi kimse.tanımını yapıyor dilek yavru ağzının.açıklaması bittikten sonra bazı kızlar ikna oluyor.biz olmuyoruz.dilek atmasın filan diyoruz artık.ama zamanı,sırası gelirse atıyor tabi.her defasında da sıralıyor:
çingene pembesiiiiii,köknar yaşılıııııııı,gül kurusuuuuuuu...
