insanın en güzel örneklemesi kendisi olsa gerek;
türkçüyüm ama hayatımda hiç ülkü ocağına gitmedim.
damarlarımda taşıdığım kanı farketmem için ne bir ocağa ne de bir ocak başına ihtiyacım olmadı.
kavgalarımda, inançlarımı ve kendi gölgemi arkadaş edindim.
inançlarımda, atalarımın yüzyıllar ötesinden haykıran sesini klavuz edindim.
ayrıca;
ülkü ocaklarını dolduran onca insan, paylaşımlarında dürüst olsalardı, türk ün kendi ülkesinde çektiği eza bu kadar büyük olurmuydu?
