bigün abi edebiyat kantininde yine kuyruk var. biz kuyruğun sonunda mal * gibi yayılmışız. kuyruğa iki kız yaklaşıyor ve soruyor:
-afedersiniz, sırada mısınız?
-yok biz sıradışıyız.
albüsem yalandı. kasıntılığın ebesiydi. son derece sıradan tiplerdik, ama bunu kabullenemiyorduk. kendimize bile itiraf etmekten kaçındığımız bu basit gibi görünen yalan yüzünden hayatta neler kaybet...
