"sunbirds leave their dark recesses
shadows gild the archways
do not turn your face towards me
confronting me with my loneliness
you are in a forest unknown
the secret orchard
and your voice is vast and achromatic
but still so precious"
bu parçanın sanırım en sevilen kısmı bu bölümdür herkes gibi bende severim ancak şahsi kanaatim sonrasında gelen cazır cazır uçuşan gitar riffleri ve brütal vokal parçanın ruhunu daha iyi yansıtıyor.
