bazen anlayamadığım organizasyon. bizim mahallede bir kız vardı. babası, kız sokakta sınıf arkadaşı olan bir erkekten yazılıya çalışmak için defter alırken gördüğü için kızı odasına kilitlemişti. var böyle aileler ne yazık ki. ama nasıl oluyor da kızlarının düğününde gülüp eğlenebiliyorlar? onlar değil miydi kızları sevdiği için kızlarının kalbini söküp atan... sevdiğinin elini tuttu diye o eli yakan... peki akşam ne yapacaklarını bildiği halde nasıl bu kadar sakin olabiliyorlar? bunu herkese nasıl duyurabiliyorlar? hayır, kızlarını değil sözde namuslarını seviyorlar, sözde namuslarını evlendiriyorlar.
not: düğünü nasıl tanımlayacağım aklıma gelmediği için üstte ki yazardan çaldım kelimeyi.