hemen herkesde olduğu gibi bende de taso aşkı vardı. malesef maddi durumumuz kötüydü. ayda 1 tane küçük cips alabilirdim. ondan da genelde taso çıkmazdı. 10-15 tane tasom vardı. birçoğu arkadaşlarımın bana hediye ettiği eskimiş tasolardı. hemen hepsi bembeyaz yada çatlaktı. bende poşet poşet, gıcır gıcır taso istiyorudum çocukluğumda. cips paketinden çıkan yağlı ama yepyeni tasoyu ağzımda emerek ayna gibi yapmak istiyordum. ama param yoktu.
birde boş yok kampanyalı cipslerden alıp cipsini yere döken ve tasosunu alıp yoluna devam eden onlarca çocuk görüyordum. bana adiliğin ne demek olduğunu öğretmişti bu p*çler.. tüm bunların yanında ben ayda 1 tane alabildiğim küçük cipsin ambalajını hiç sıkmadım.. tasom çıkmasa bile cipsini keyifle yedim.
