siz hiç "çocuklarıma bir lokma tatlı ekmek yediremedim" diye evinin duvarı dibine çökmüş ağlayan bir baba gördünüz mü?
çocuk sevgisi...
dünyada birçok insanın hayatında tadabildiği en büyük mutluluk, en güzel duygu...
bir çocuğun gülücükleriyle hayata bağlanmak, onunla ağlayıp, onunla gülmek...
hediye verilen bir oyuncağın çocukta yarattığı coşkuyu hissetmek...
büyüyüp te başarılar elde ettiğinde onunla gururlanmak, mutlu olmak...
kim istemez ki çocuk sahibi olmayı; hatta birden fazlasını.
hatta sizin de istediğiniz gibi en az 3 tanesini.
ama sorarım size
siz hiç çocuğunuz hastalanıpta doktora götüremediğiniz oldu mu?
siz hiç çocuğunuza ayda bir çukolata, şeker alabilmek için ekmeğinizden kıstınız mı?
siz hiç çocuğunuzun üstüne doğru düzgün birşeyler alamayıpta, cıvıl cıvıl giyinmiş arkadaşları arasında boynunu büküşünün yarattığı acıyı hissettiniz mi?
siz hiç çocuğunuza oyuncak alacak paranızın olmadığı anları yaşadınız mı?
siz hiç çocuğunuza yeni önlük alamayıp, bırakın okuma kitaplarını, ders kitaplarını, defterlerini, kalemini, silgisini alamadığınız oldu mu?
arkadaşları ders arasında kantinden tost yerken, çocuğunuz açlıktan bir köşeye çekilip ağladı mı?
peki siz, çocuğunuz üniversiteyi kazandığı halde okutacak paranız olmadığı için gönderemediğiniz durumda yaşanan acıyı hiç tattınız mı?
ya da üniversiteyi bitirdikten sonra torpili (referansı) olmadığı için doğru düzgün bir işe giremeyen çocuğunuzun yaşadığı bunalıma şahit oldunuz mu?
aile... ne kadar kutsal bir kavram değil mi?
peki siz, çocuğunuz ancak karnını doyuracak maaşla bir işte çalışıp, yuva kuracak birikime sahip olmadığınız için yıllarca bu en kutsal aile oluşumunu kuramamasının yarattığı acıyı hissettiniz mi?
basından takip ettiğimiz kadarıyla siz bu acıların hiç birini yaşamadınız.
hiç bir zaman çocuğunuzu doktora götürebilir miyim diye düşenmediniz, hangi doktora götürsem acaba diye düşündünüz...
çocuğunuza üniversite okutamamak gibi bir sorununuz olmadı, sağolsun burs verdi zengin işadamlarımız...
iş bulma sıkıntısı yaşamadı, devletin bankaları kredi vermeye hazırdı çünkü...
evlendirmek için gerekli bir para da sorun olmadı sizin için, düğün için yer verecek binlerce otel, takı takmak için yarışan binlerce zengin vardı çünkü...
ama sorarım size,
asgari ücretle hayatını devam ettirmek zorunda olan birinden nasıl ve ne hakla istersiniz 3 çocuk yapmasını?
istersiniz, çünkü siz bu anlattıklarımın hiçbirini yaşamadınız...
boşuna dememişler "çeken bilir acıyı" diye...
siz çekmediniz bu acıların hiçbirini...
