bazen kesinlikle hak vermek lazım bunu diyenlere. diyorlar ki dünyadaki en yardımsever insanlar türklerdir. mesele yardımsever olmak ya da önüne geleni eve alıp yemek yedirmek misafirperver olmak değil. mesele insan olamamak.
günlerdir etrafıma dikkat ediyorum, cahilinden üniversite mezununa kadar barbarlığımızı o kadar dışa vuruyoruz ki sanki barbarlık geni taşıyoruz.
en basitinden otobüs durağında bekliyoruz önümde var 3 kişi arkamda var 100 kişi. otobüs gelir gelmez hurra önümde oluyor 20 kişi ! hangi biriyle kavga edeyim ! içlerinde sırt çantalı üniversiteliler mi dersin, saçlarını sarıya boyamış kokoşlar mı dersin, kafasına türban geçirmiş tipler mi dersin, sözde hacı takılan amcalar mı dersin hepsi yandan kuyruğa kaynak yapıyor !
sadece bununla da bitmiyor. iyilik yap denize at olayı sadece bu toplumda olur. bu toplumun şöyle bir özelliği var ; kanırta kanırta sikeceksin ki tatmin olsunlar yaranasın. iyi olduğun zaman seni sikerler bu memlekette. iyilik yaptığın zaman kötülük bulduğun tek memleket burasıdır herhalde.
sırf cebine 5 lira daha fazla girecek diye tın tın giden halk otobüsleri ya da minibüscüleri düşünür mü ki vatandaş işe yetişecek ? hayır !
bu böyle uzar gider. herkesin malumu zaten...
ne sistem adam gibi çalışır, ne devlet adam gibi iş yapar, ne vatandaşı kurallara uyar ! öküz gibi yaşayıp gidiyoruz memlekette.
delirdim evet ! bu duyarsızlıktan, bu öküzlükten, bu barbarlıktan, vurdumduymazlıktan, gerizekalı gençlerden, ergenlerden. nihat doğan, ajdar gibi adamları televizyona çıkartanlardan ! hala mehmet ali erbil'e program verenlerden alayından sıkıldım.
