koca ülkemde "evet ben buraya aidim!" diyebildiğim tek yer. sahilde atılan üç beş turu, yorulunca kumlara oturup batan güneşi izlemeyi, bir anda etrafınızı saran tatlı sokak köpeklerini, müthiş tarih kokusunu, dostları, sakinliği, huzuru, anneyi... çok şeyi içinde barındırır iznik. şimdiler de ise arada bir gidilebilen saklı bir cennet benim için.
