asla bulunmayan kişidir.
o kişi nedense ya yanınızda olur ama size çok uzak olur, ya da uzağınızda olur sanki hemen yüzünüzün karşısında gibi hissettirir kendini. sadece dokunamazsınız. omzunda ağlayamazsınız. ama yanınızda olduğunu bilmek size güç verir fakat elbette ki dibinizde olmasıyla uzakta olması arasında dağlarca fark var. ama bence önemli olan gerçekten laf olsun diye değil de, gerçekten içten bir şekilde yanında olduğunuzu hissettirmek. çünkü bu insana o kadar iyi geliyor ki... eğer karşınızdakinin sorunlarını küçük görüp "aman öf yea" ya da "geçer amk takma yea" gibi cevaplar verdiğinizde sadece o kişiye cevap vermiş oluyorsunuz. e tabi bence böyle. çünkü genelde birini aradığımda ve anlattığımda böyle oluyor. o an karşınızdaki kişinin sizinle aynı ruh haline girip sizi anlaması mümkün değil zaten. bir de dertleşecek birini aradığınızda karşınıza dangoz dangoz insanların çıkması çok şuku oluyor. en iyisi kendi derdinizi kendi içinizde yaşamanız. çünkü sizin bulunduğunuz ruh halini karşıdaki kişinin anlaması çok zor. genel cevapları zaten hep "hmm... ne desem canım ya.." işte bu anda sizde sigortalar kopar ve artık şu an ben ne desem boş olur.
