üniversiteye ilk geliş anı

entry15 galeri
    1.
  1. üniversiteyi kazanıp şehre gelip yalnız başınıza yol iz bilmeden dolaştığınız andır..dır.dur...

    şimdi üniversiteyi kazandığınız bi şehre geldiğiniz zaman daha ne olcağını bilmeden etmeden
    yani bölüm açısından diyorum elektronik ve haberleşme müh. nan neyim ben neden geldim sorularına cevap ararken bu sorunun cevabıda aslında çok basit ben 20 tercih yaptım 1 tanesini babam yaptı bilinnnnnnnnnnnn bakalım nereessiiiiii
    neysem işte böle sorular baş dönmeleri arasında geliyosunuz ve yurt ayarlanıyor yurda da hat 5 denen bişeyle gidiliyor tam bindiniz otobüse ve kaptanın yanına gidiyonuz

    -yeşilovaya gider mi? o da muhteşem soruyu soruyo
    öğrenci misin;
    -evet abi öğrenciyim
    vayy kaçıncı sınıf ?
    -bu sene kazandım abi
    heeee hangi bölümü kazandın bakayım?
    - elektronik ve haberleşme müh.
    aa öyle mi bende elektronik mühendisiyim iş bulamadım şöförlük yapıyorum bitti…mutlu son.. the end

    evet dakka bir gol bir yaaa düşünüyosun lan ben okudum kaç sene bu bölümü kazanmak için sonra geliyon otobüs şöförü sana böle bişi sölüyo lan soğudum bir anda hayata bakış açım değişti böle o günden sonra otobüs şöförlerinin hareketlerini kesmeye başladım , yaa sanki bölümü bitirdikten sonra kaptan olacam böle yürüyüşleri falan önüne araba geçince kapıyı açıp lann ittt diyerek bağırmaları sonra ücretini veremeyen sorusunu sorarken aslında sorunun cevabını bilip arkada ki birbiriyle oynaşmaktan ücreti vermeyen çifte laf sokaraktan ki söleyişi falan lan kendimi dolmuş şöförü gibi hissediyodum ; hatta böle bi teyze binmişti bi kere “yahya kaptana gider mi” gitmez teyze dedim ya bi anda noluyo banaaa ..!!

    o şöför psikolojisinden çıkana kadar ölüm ölüm yaa nasıl bir durumsa neyse onu atlattık ilk geldiğiniz zamanlarda çevreyi fazla bilmezsin böle türk filmlerinden çıkmış sezercik versiyonu amca amca diyerek dolaşıyor oluyosunuz. her şeye bi soru “bu ne o ne şu ne” bende öleydim… bir gün arkadaşın evine doğru gidiyorum büfeden bişiler aldım bi anda pencereye böle sandık dayayan bi adam vardı çıkmaya çalışıyo sonra beni gördü bi durdu baktı ben hemen uzaklaşmaya başladım baktım yalpalıyo sarhoş arkadamdan seslendi falan duymamazlıktan geldim hızlandım sonra sarhoş adam koşmaya başladı lan hızlandı adımlar tutu beni “ya baksaanaaa diyom bilader ne bakmıyonn” pardon duymadım falan “gel bana yardım et eve çıkıcam” adam kendi evine camdan girecek fanteziye bakın dedim kurtulmak için napim yardım edim dayadık falan sandığı adam çıkmaya çalışıyo sonra 1.katın ışığı yandı “ayy bülent aşağıda ses var hırsız var galba” sonra 2. kıtın ışığı “gokhannnn bak bi burada çok ses var” hayır adamlar çıkmıyo kadınlar çıkıyo nası bi kılıbıklılıksa çıktı cama bitanesi siz napıyorsunuz orda şey yardım ediyodum eve çıkmasına “sananee nan kendi evim değimli camdan da girerim bacadan da” ne evi yaa tanımıyorum ben seni hayır düşündüm ya komşuluk ilişkileri harbiden berbat yada harbiden başka eve giriyozz sonra böle polisi ara hayatım lafı falan duymaya başlayınca bi anda adamdan kurtuldum lannn .uuşşşttt gel lan falan koşmaya çalışıyo bende hareket falan çektim pohaha yapıp kaçtım ..

    üniversiteye ilk geldiğin zaman her şey gariptir , yeni şehir ,yeni insanlar , valla zor azizim valla zor…

    edit: dolmuşçu dayı buralarda galiba...
    0 ...