not: türbanlıları seviyorum. insanları seviyorum. sarışın da severim. esmer de.
gelelim konuya. bu fotoğraftan yola çıkıp ahlak dersi vermeye çalışmak, o koltuğun arkasında oturup iki masum insanın fotoğrafını çekip getirip bir sözlük ortamında jurnallamaktan daha vahimdir. kaldı ki bu fotoğraf gayet normal. bir insanın sevdiği kişinin omzuna kolunu atamaz mı? ahlakı bile kamplara bölen şu türkiye zihniyeti kendisini demokrat ilan edip ilerici gören klığe özgü bir şey midir? o halde insan hak ve özgürlüklerine, özel yaşamına müdahale vardır bu fotoğrafta. ahlak bunun neresinde. bir fahişe mi daha onurludur, yoksa kendi çıkarları için insan öldüren bir katil mi?
hiç mi türbanlı arkadaşınız yok? bu denli pervasızca insanları yaftalarken onlarıda mı düşünmüyorsunuz.
