özgürlüktür. çocukken köyün yüksekçe tepesinden aşağı doğru hızla koşardık. o an rüzgar çarpardı yüzümüze. kollarımız iki yanda... kuş olurduk işte. kollarımız kanatlanmış gibi olurdu. tam aşağı gelmişken durduramazdık kendimizi kayar düşerdik. kısa özgürlüğe birkaç sıyrık feda ederdik. ne kadar kızsalar da yine yapardık. çünkü hiç kimse kuşlar kadar özgür olamazdı...
