iyi kötü her yazarın vardır anısı. ben kendiminkini anlatayım isterseniz siz anlatmayın *
ben ve x isimli arkadaş ortaokuldayız. cuma günlerinin vazgeçilmez organizasyonu okul çıkışı istiklal marşından kaçıyoruz. ben arka kapıdan çıkalım dedim arkadaşa, nitekim öyle de yaptık. ancak müdür yardımcısının camınında arka kapıya baktığını bizi odasına davet ettiğinde öğrendim. neyse disipline vericem uzaklaştırıcam şöyle yapıcam böyle yapıcam tehditlerinden sonra ben başladım ağlamaya. hocam beni dövceklerdi yok pıçaklıcaklardı falan filan derken hoca bana acıdı bir daha böyle birşey olursa haberim olsun diyerek odasından gönderdi beni. ancak benim yüzümden okuldan kaçan x oda da kaldı.nitekim 1 tokat sesinden sonra x te ağlayarak odadan çıktı ve basket takımından kovulduğunu söyledi. neyse yıllar yılları kovaladı. x bu olayı hazmedememiş olsa gerek ki lisede bana büyük kazık attı. pazartesi istiklal marşı okunurken bizim sıra olduğu gibi önündekinin kafasına vuruyordu. ben de haliyle 1. sıradaki x in kafasına vuruyordum. sonra müdür yanımıza geldi ve topluluk içinde bizi rezil etti. okul numaralarımızı isteyecekken x şöyle dedi müdüre;
-hocam ben bu çocuğu ilk defa görüyorum. tanımıyorum bile. bütün marş boyunca kafama vurdu benim suçum yok şikayetçiyim ondan ben.
ibine elinden gelse idam ettircek beni. neyseki ben dayak yerken o sınıfta karı kızla hoşbeş etmekteydi...
