cidden,
şakaysa hiç komik değil, ciddiyse çok komik başlığı bu olsa gerek. boş anında, toplu taşıma araçlarında mal mal yolu seyredip yanındaki karı kız kesmekle meşgul olup ya da ancak o çok sevgili müzik çaları ile bangır bangır müzik dinlemekten öteye geçemeyen zihinlerin ancak bu şekilde idrak edip analiz edebileceği hadisedir.
birileri okusun diye herkes helak oluyor, okuyan, araştıran kişi sayısı biraz daha artsın diye neler yapılıyor, türkiye'nin dört bir yanında çeşitli adlar altında okumayı teşvik eden faaliyetler yapılıyor, bunu alışkanlık haline getirip sevdirmeye çocuklara bu olayın değeri anlatılmaya, öğretilmeye çalışılıyor; velhasıl kıçımızı yırtıyoruz bir şeyler değişsin diye! şu başka ülkelerle karşılaştırma yapıldığında, bilmem hangi ülkede bir ayda okunan kitap bizde bir yılda okunuyor neticelerine bir gıdım gamlanmayan insanlar güruhuna haiziz çünkü. netice meydanda arkadaş, neden aramaya lüzum yok, çünkü bir şekilde okuyanı teşvik etmek, hatta cidden ezikçe, " hacı biliyon mu bugün otobüste okuyan bir eleman gördüm, insana benziyordu" cümlesini zeytinyağı ve balzamik sirke ile harmanlayıp salata niyetine masaya getirecek; bunun lafını edecek kadar eziğiz. kendimizden olmayana, yapamayıp kıskandığımız şeylere bok atmaya bayılıyoruz. yaftalanacak, eleştirilcek o kadar şey varken bunu eleştiren, gösteriş kılıfına sokmaya çalışan zihniyete ve düdük trollere kafam basmıyor! osman baydemir'in ünlü cümlesi ile mektubumu sona erdiriyorum; hasiktir ordan hasiktir!
