+: heloderma (çok pozitif ya kendisi. ondan.)
-: bifincancay (allah benim belamı versin. evet.)
+ dur lan bak şiir yazdım. çok güzel.
- hee daha okutmadan kendi şiirine kendin sıfat koydun yani.
+ lan bi sus. gereksiz insan.
- tamam gönder baken.
yanıveeeedi gönlüm pare pare,
bakınca sen yeşil gözlerinen.
kollarını bana doğru açıveee de,
koşturen de yanına gelen.
- eee...
+ nasıl?
- gerçi benim gözlerim kahverengi ama... akşam güneşinde 25 metre uzaktan bakınca hafif benjamin yeşiline çalıyo evet. olabilir.
+ abi bana ne senin gözlerinden?
- bana yazmadın mı ki? (burada hafif kalbim kırıldı)
+ heee işim gücüm yok sana şiir yazıcam. (burada baya bi kalbim kırıldı)
- kabasın kızım. düşüncesizsin. kalpsizsin. ama unutma ki unutulanlar unutanları asla hatırlamazlar.. yok lan nasıldı o?
+ onu geç.. burada bi çocuk var. bana bakıyo sürekli.
- eee?
+ işte yeşil gözlü. şahane bişi.
- nerde tanıştınız?
+ ne tanışması... tek kelime etmedim. işim olmaz elin şahane yeşil gözlüsüyle.
- tanımadığın adama şiir mi yazdın lan?
+ şunu es geçiyorsun ki bifincancay.. bir gönül insanı asla ayrıntılarda boğulmaz.
- gönül insanı?
+ aynen... gönlümün şivesini değiştirdi adam resmen.
- ulan sen egeli bile değilsin ki! nasıl şive bu? gönlün nereli senin? ege nin içinden mi?
+ ayrıntılarda boğulma güzelim... ayrıntılarda boğulma.
hüzünlü not: Dalı kurusa da ağaç yağmura nasıl küser... Saatin dursa bir an zaman onu nasıl bekler... Alıkoymus tebessüm aşığına bir zalim...Yıkılır dökülür ama... kalp kırılsa da sever.
