avrupa şampiyonu olduktan sonraki sevincini tekrar tekrar izlemiş olduğum sporcu.
Herkes gibi benimde gözlerim dolu dolu oldu. bu durumu izah etmeye kalksak işte duygusal milletiz, akdenizlilik der ve kenara çekiliriz. şimdi bu konu üzerine iki saniye daha kafa yoralım, nevin'in şampiyon olmasına inanamayınışı ve debelenişi karakterinden ötürü gelen bir hal mi sizce, yoksa başka psikolojik sebepleri olabilir mi?..
bir ülkenin psikolojisinin yansımasıdır nevin'in o anki hal ve tavrı. inanamayışı, kendinden emin olamayışı ve ardından gelen, kendisiyle birlikte bir milletin gözlerine ıslatan o tarif edilemez sevinç. bir çok kez, bilhassa spordaki başarılarda hissetim bunu ve belkide türkiye'dekilerin çoğu farkında bile değil, fakat bizler sevinirken aslında bilerek veya bilmeyerek bir çok şeye isyan ediyoruz. bu yüzden sevinç ve hüzünlerimizin ortası yok.
elbette bizim sevinmelerimizde bir akdenizlilik göze çarpar fakat bizimkini ayıran buruk bir detay vardır: biz türklerin sevincinde, her zaman biraz da isyan vardır...
