insan doğasının gereği olan durumdur. Herkesin hayatı algılayışı, olayları yorumlayışı, düşünce dünyası vb. birbirinden farklılıklar gösterir. Bu derece farklılıkların olduğu bir yerde (zihin), tutup da tüm insanlığın ortak bir Tanrı imajına inanmasını beklemek pek de mantılı gelmiyor kulağa. Neticede görünmeyen bir şeydir Tanrı. Ve hamur gibi zihinlerin onu yoğurmasına müsaittir bu nedenle.
Ben olaylara Anarşist pencereden bakıyorsam Benim Tanrım da Anarşist bir Tanrıdır. Ben olaylara muhafazakar gözle bakıyorsam benim Tanrım da muhafazakar bir tanrıdır.
Ha derseniz ki; ne gerek var bu kadar curcunaya, ben kökten inanmıyorum Tanrıya falan. O da bir tercihdir pek tabi.
