Berzahta bir berduş umutlar...
Özlemek bitimsiz gibi
Ve çabalar beyhude
Her yerde bir buhran dürtüsü
istemek seni su gibi...
Dem gibi...
Manşetlerimde bistüri sancıları gibi
Kalbimde aymaz ve aciz bi suskunluk
Düpedüz düzmece perdelerle gizledin
Seni benden...
Kaçırıp götürdün
Ve deniz aşırı dehlizlerin bile ardına
Dikenli balçıklara defnettin kokunu...
Ve ben şimdi eşeliyorum
Yağmur altı toprak sancılarını...
Yalın ayak, bedbin ve bedbaht...
Fikrimin her köşesinde
Geri dönmek zihniyetinde ayaklanmalar
Ve ömrümün diğer bir cephesinde ben...
Sürüklenmeyi tercih etmiş
Tek gayesi seni acıtmamak
Kahretsin ki ben...
Uykular delik deşik
Ve kulaklarımda davetkar tetik sesleri...
Korkuyorum
Ardında bir rüzgar kaldı
Sırtımı yasladığım
Tek dayanağım...
Rüzgar bana bir bulut üflüyor
Ve o bulutun kanatlarından
Çiseleniyor kokun...
Kana kana kokluyorum
Denizler aşırı benliğini...
Çare yoksa bile
Böylesi yavaş yavaş ölmek
Daha asil kokuna müptela ömrüme...
Dönmeyeceğini bildiğim uzaklar
Acıtıyor akşamlarımın aranağmelerini.
Ve artık aheste aheste
Eşeliyor ciğerlerimi
Kokunun mirasçısı hayalin...
içten içe parçalıyor
Karşı koymak bir yana
iyice çekiliyorum dehlizlerine
Kanla doluyor soluklarım
Nabzım boğuluyor
