bir buhran anının ürünü olduğunu düşündüğüm enfes şiir. onlarca kez okusan yine de yetmez. hiç eskimeyen kadife bir perde gibidir, açılır habire gözlerinin önünde açılır düş bahçelerinin ardına kadar külden kapıları. öyle ki insanın düşleri ete kemiğe bürünür, geçer karşısına oturur. sonra aşık olmak istersin, en vakitsiz bir zamanda. usulen de olsa sevmek istersin ama beceremezsin. çünkü sevilmek bu kadar yakışmamıştır daha önce hiçbir kadına...
işte böyle saçları saman sarısı kirpikleri mavi
