evet sözlük, zaman zaman hayır diyemiyorum. bir şeye benim ihtiyacım var, bir başka arkadaşım da rica ediyor. "benim ihtiyacım var, veremem" diyemiyorum. veriyorum. sonra da "amma pısırık herifim ha" diyorum kendi kendime. pısırıklık mı bu, yoksa kibarlık mı hala çözebilmiş değilim.
bazen de vermiyorum. "peki" diyor karşımdaki. sonra ben de "ne şerefsiz adamım, bir yardım etmedim" diye kendimi suçluyorum. kendimi hain, karşımdakini de üzgün ve kırgın olarak görüyorum.
işte böyle ikilemlere sürükleyen pis bir duygudur hayır diyememek.
