günün birinde klasik sevgili ziyaretlerim için sık sık uğradığım aştide otobüsümün vaktini beklerken bir alt kata inme salaklığım sayesinde öğrendiğim topluluk.
diyolog şudur affınıza sığınarak ;
+ lan i.ne hakan ben kayseriye çıkıyorum şimdi
- tamam karını düşünme ben gece bakarım ona (hayvansı bir gülüş)
+ s.ktir o sana vermez kocasını bilir (daha hayvansı bir gülüş)
- o zaman senin bebeler niye babasını bilmiyor bana baba diyor (artık hayvansı bir gülüş değil tanımlayamıyorum)
yahu arkadaş rengim attı betim benzim bembeyaz oldu bu ne kavatlıktır bu ne godoşluktur
