çok doğru bir tespittir, kendisi koyu bir türkçüdür. Trablusgarp muharebesi'nden sonra balkanların kaybedilişi ile türk-islam görüşünü sonuna kadar savunmuş fakat birinci dünya savaşı'nda bir kısım arap kabilelerinin yaptığı ihanet sebebiyle islamiyetten soğumuştur. Bu olaylardan sonra adeta tabiri caizse arapların ihanetinden dolayı islamiyete nefret duymuş ve tamamen türkçülüğe yönelmiştir.
Bu kabul edilsede edilmese de böyledir. Fakat islamiyetten soğumasının tam anlamıyla gerçekleşmediği de aşikardır. Zira arada sırada dolmabahçe'de mevlüt okutması, ramazanlarda içkili eğlence düzenlememesi ve ölürken selamın aleyküm demesi gibi bir çok örnek tek bir şeye işarettir. Tam anlamıyla kararsız kalması.
Çoğu kişi atatürk'e ateist, deist veya müslüman olarak ayırır. Benim şahsi düşüncem aslında tam anlamıyla arada kalmış ve inanç konusunda kararsız olmuştur. Bir yandan her ne kadar batının sunduğu ateist temele sempati duyduysada sanırım kendi içinde bir taraf onu islam'dan tam anlamıyla koparmamıştır.
yazar notu: bu entry tamamen kişisel tespitime dayalıdır. Artılayıp eksilemekte herkes hürdür fakat iyi bilinmelidir ki bu entry hiç bir şekilde atatürk'e düşmanlık beslenmesi amacı ile girilmemiştir. sadece yazarın düşüncelerini kapsamaktadır.
