doğrusunu söylemek gerekirse aman allahım dedirtip heyecanla seyredilen bir dizi değildir. konusu ağır ilerler, çoğunluğu dumanaltıdır, kişiler donuktur.
ama işte bir büyüsü var ki bu dizinin, tüm bunlara rağmen mad men saati geldiğinde ekrana kilitlenerek seyredersiniz, ayrıntılarında boğulursunuz, sevişme sahnelerinde yanınızda büyük varsa geçme gereği duymazsınız - madman onlar yapsınlar - ve o yılların new yorkunda yaşayan bir insan gibi kalkarsınız yerinizden dizi bittiğinde.
suyunuzu gırtlağınızı yakmış viski gibi ağır aksak içtikten sonra,
-bugün kahvaltı yapmayacağım, toplantım var, gece de beklemeyin.
-yavrum saat gecenin 12si ne diyosun anlamadım
