Derin bir ah çekersiniz içinizden.
Beyniniz, kalbinize adeta sitem eder.
En yakın koltuğa oturup, düşünmeye başlarsınız.
Çok gerilere gidersiniz... Ya da hiç sizin olmayan yarınlara.
Keşkeler, hayatınızın her evresini sarmıştır.
Ve tek nedeni, kendinizi tam olarak tanımamakta yatar.
Ha, bunu kendinize itiraf etmek zordur, hatta imkansızdır.
Ve keşkeler, hep birbirini takip eder. Keşke yapmasaydım, keşke devam etmeseydim, keşke hiç başlamasaydım...
Bu keşkeler olduğu sürece bir diğerinin olması kaçınılmazdır...
Siz siz olun, kendinizi tanıyın ve keşke demeden yaşamayı öğrenin.
Öğrenemediniz mi?
O zaman sizin için, bir keşkede ben diyeyim; "Keşke daha erken öğrenseydiniz..."
