tiyatro kültürünü anasının karnında ya da ailede, okulda öğrenmeyenlerin de bir şekilde öğrenmelerini sağlayan alkışlık aferin.
tiyatro denen harika şeyi "iplemeyen" insanlar zaten gitmeyecektir. ha, gidip de kapasite darlığı nedeniyle bir şey anlamayanlar da olabilir; onlar da zaten bir daha gitmezler. 1 tyl ile gidip bir kahvede çay filan içerler.
ama, dolmuş-otobüs parasıyla bu güzellikle tanışıp da ilerde belki bir yönetmen, bir oyuncu, dekorcu olabilecek insanların da ufkunu açacağını kimse inkar edemez.
bazı şeyler için bir şeylerden feragat edilmelidir. sanatsız kalıp da hayat damarlarımızdan birisini koparmaktansa, kısa vadede -ki altı üstü 2 ay- kendi tiyatro keyfimizden, zevkimizden vazgeçmemiz ilerde belki de bize çook daha büyük keyifler, zevkler, kazançlar sağlayacaktır.
