hayatına, terkedilerek başlamış yavruları sahiplenme konusunda fazla duyarlı olduğunu düşündüğüm yazardır. oysa kimilerimiz doğarken ölecek kadar şanslıyız bu dünyaya... en azından pisliğe bulaşmadan, insanları tanıyıp da miğdemizi bulandırmadan ölebilme ihtimalimiz varken; yaradan bize böyle bir lütufda bulunmuşken(geride kalanları üzecek olsa da bu durum) ben yaşamayı tercih etmezdim. gidip intihar etmek de olası ama mantıklı değil... bu biraz birinin piyango biletine büyük ikramiye vurdu diye basılmış bütün piyango biletlerini almaya benzer ve bunu yaptığında da mantık olarak yatırdığından daha azını kazanmış olursun. çünkü yatırdığın para, ikramiyeye dönüşürken çeşitli kesintilere uğrar...
velhasıl hayat karşısında merhamet duygunu yitirmemeli ve fakat merhamet etmek ile kendine insafsızlık yapacak derecede bir duyarlılığa sahip olmamalısın.
