kutsal olan tek şey.. ama değerini bilen yok. sonradan akla geldikçe ağlatır hüzünle karışık bir "hey gidi o gün" yarasından.. gerçekleştiği an.. ama masa gezip altınların toplanıldığı anda bunu anlamaya imkan yok. zaman geçer ya da geçmez farketmez.. bir bebek verir.. ama bunun hissettirdiği güven, tek sevdiğin insanın dokunuşunda, yani olayın mucizevi ahenginde kanunun parmağı yok. sürekli hayallere giren "her sabah birlikte uyanmak" o aslında.. ama evlenip her sabah birlikte uyanmaya başlayınca bu arzusunda vefasızlık etmeyen yok.. yıllar yılı çok sesli dolu bir kavuşmayı vadeder.. ama evlenenler bizzat iradeleriyle kurbana dönüştürdükleri için kendilerini ya arada çocuk var deyip kadere boyun eğmekten ya da boşanmaktan kaçış yok..
