bir zamanlar, tv'de çocuk sömürüsü modayken prim yapmış dizi. diğeri de "üvey baba" idi. herhalde bu iki facia da bi 10 sene falan sürmüştür. başı sonu belli değildi. ne neydi, kim kimdi hala bilinmiyor.
küçük besleme'nin moron-idiot kıvamında bi abisi vardı, bütün dizi boyunca onu arayıp durmuştu. tam karşılaşacaklerken karşılamıyorlardı falan. fatma denen öküz kız "hanımım hanımım" diyip dururdu, başka repliği yoktu. ya öküz gibi böğüre böğüre ağlıyodu ya da hanımım diyodu işte. o zamanlar bu kızla yolda falan karşılaşsaydım, herhalde döverdim. o kadar alışmıştık artık dayak yemesine. ve de zaten uyuz mu uyuzdu, dayak atmayı hala istiyorum şahsen. işte böle gerzek ötesi bi şeydi. dizi bile diyemiyorum.
bize yıllarca neler neler izletmişler lan bu şerefsizler.
yatıp kalkıp şükrediyorum şimdiki dizilere yeminlen.
