kaf dağının ardında küçük mü küçük şirin mi şirin bir ülkede, kara cahil bir kitle yaşarmış, bu yüzdendir ki, başlarına daha konuşmasını bilmeyen, ağzından çıkanı kulağı duymayan, ona buna kabadayılık etmekle siyaset yapıldığını zanneden bir başbakan almışlar. Sonra birileri bunun sonunun gelmesi gerektiğine inanmış, birlik olmuş 'gandi' yi içlerinden yaratmışlar. Adam öyle akıllı , öyle bilgiliymiş, o kadar sakinlikle ve belgelerle konuşuyormuş, başbakanın tam aksine o kadar oturaklı ve beyefendiymiş ki, birileri bunu çekememeye başlamış. Başbakanın bütün yalanlarını bir bir ortaya çıkaracağı için, referandum denen bir oyun ortaya çıkarmışlar, çünkü iktidar elden giderse bittiklerinin resmini görmüşler, bu yüzden saltanatlarını kurmak, işçiyi daha da ezmek, daha da sömürerek güçlenmek için 'evet' oyu istemişler. Fakat bu 'gandi' o kadar dürüstmüş ki, birilerinin yalanlarını söylemekten, ülkenin daha nice nice sorunları olduğundan halka yakınmış. Bakmışlar ki, halk elden gidiyor, kitleler halinde gandi'nin yanına bir geçiş söz konusu ne yapalım demişler ve sonunda çamur at izi kalsın mantığıyla,
_bu adam cahil çıktı demişler.
Lakin kendi cehaletlerini bir kez daha ispatladıklarını _cehaletin kör ettiği gözlerden dolayı_ görememişler.
