ismet'i anlamak,
o herşeyiyle "lanetli ve bulanık" şairi yaşar. şairce kanuşur,şairce susar.
söylediği her sözün bir yer saplanmasını ister. bu ise şairleri lanetli yapan özelliktir. çünkü sözün saplanması için ucunun sivriltilmesi gerekir. her fikir bu kadar keskin olmadığı için bazen söylemek istemediklerini, aslında inanmadıklarını söylemeye başlarlar. bundandır ki ismet'e basit bir konu sorsanız o büyük bir cevap vermek ister ve başlar bileylenmeye. bu da ona hep keskin laflar ettirir. bazen doğru, bazen yanlış...
