bugün sınavdan çıkmış metroya doğru yürüken arkamda iki çocuk yüksek sesle konuşup ülkemiz hakkında atp tutuyordu sinir oldum.
bi tanesi diyo ki; bizi hayatta almazlar avrupa birliğine şuraya baksana bu ne biçim şehir. ayrıca almasınlar zaten bu ülke alınır mı hiç.
diğeri diyo ki; niye geldim ki türkiyeye bilmem neresi bile-tuhaf bi ülke ismiydi hatırlamiorum- burdan daha iyidir, iki ayda bi geliyodum artık hiç gelmicem. ben de istanbul diyince güzel bi şey bekliyordum böyle ne bilin new yok gibi x gibi y gibi bu nasıl bi yer.
vs vs böle bi sürü şey konuştular.
sanırım onlar nişantaşının tikyyleriydi sözlük çok kızdım, üzüldüm de ayrıca kendi kimliklerini unutmuşlar ülkelerini küçümser olmuşlar.
halbuki biz ne kadar insan kaybetik bu ülkeyi ayakta tutabilmek için.
hergün onca şehit vermeye devam ediyoruz
şimdi bazıları çıkmış böyle konuşuyor.
yazık çok yazık
ve iki arkadaş için geliyor;
(bkz: ya sev ya terket)
