ironi yapmak gerekirse doğru önerme. bir çok şeyin artık parayla satın alınabildiğini düşünürsek (örn: oy, şehit cenazesi, tecavüz vakaları, kan) bir insanın satılması çok ta önemli bir şey değildir. ki zaten insan, maldır yani emtiadır para devreye girince. hemen kendini pazarlama olayına girer.
kendini ruhunu hayatını hatta sevdiklerini satmaya dünden razıdır. herkesin bir fiyatı vardır önermesinden yola çıkılarak savunulabilir.
