bana dunyanin ne kadar kisir bir dongu icinde oldugunu gosteren bir durum. seksenli yillar heavy metal ile gecmistir , bir cok gercek , kisilikli grubun yaninda azdirilan bir sele kapilan 100lerce grup olmustur. doksanli yillar grunge patlamasi yine ayni senaryo.. 2000 yili ve sonrasi , bir acayip kulturun dogmasi , eller havayanin icat olmasi , turunde gercekten takdir edilesi muzisyenler varken yine alakasizca 100lerce benzerlerinin ardi ardina beynimizde patlatilmasi.
ortada kemiklesmis bir zihniyet var , ille arabesk filmlerde olmasi gerekmeyen boyutta bir somuru var. Bir kisi cikar gercekten birsey yapar ve uzun bir muddet o kisinin turevleri cikar hemde gun be gun artarak..
su an ki melankolik havanin yerli muzikte esmesi yine insanlarin somuruldugu hissini uyandirdi bende. birsey basladimi cesitlilik neden kaybolur neden ortada bir yon kalir. melankoli haline yada sarkilara karsi bir tutumum yok. sorun her donem bir seyin trend haline gelmesi.*
