nöbet geçiren bir şizofrene tanık olduysanız eğer, hayatta sağlıktan daha önemli hiç birşey olmadığını anlatır bu hastalık. ne yazık ki bu illet bir geldi mi, kişi ne eskisi gibi olabilir ne de düzelebilir. çaresizce hastaneye götürmek için debelenirsiniz, diazem alıp rahatlayacaktır çünkü. ama başaramazsınız. çaresizce içiniz kan ağlayarak bakar durursunuz, ne yapacağınızı, ne yapmanız gerektiğini de bilemeden üstelik. canımı istese veririm durumuna gelirsiniz bu en yakınınızdaki hasta için... ağlayamazsınız, siz ondan daha güçlü olmak zorundasınız çünkü...
sabır dilemekten başka bir şey gelmez elinizden, öldürmek istiyorsun beni tarzındaki cümlelerine karşılık. hiç hatırlamak istemeyeceğim bir gecenin ardından , en yakınımdaki insanın şizofren olduğunu öğrendim ve hayatın gerçekleriyle yüzleştim. allah düşmanıma bile vermesin denir ya hani, bu hastalık böyle bir şey işte.
