kendi içerisinde değerlendirildiğinde gerçekten de güzel bir albüm olmuş; ancak eski avenged sevenfold albümleri ile karşılaştırmak gibi zeka dışı bir eylem yaparsanız işte o zaman büyük hayal kırıklığına uğrarsınız.
ben demiştim bu albüm güzel olacak diye daha nightmare in preview unu dinlediğimde. zaten haklı çıkmaya da bayılırım ya neyse. albümü şu ana kadar baştan sona en az 7 defa dinlemişimdir dün geceden beri. eee artık toplu bir eleştirme yapmanın zamanı geldi.
nightmare: bu şarkının introsu bir harika. ismini birebir yansıtıyor. korku filmlerindeki gerilimin tavan yaptığı sahnelerdeki müzikleri andırmakta. zaten şarkı hakkında da daha önce birçok şey yazdım. previewunu dinlediğimden beri hastayım ben bu şarkıya.
aslında bu şarkı tam jimmy lik. içinde hep jimmy nin vokallerini aradım. eğer jimmy bu şarkı için vokal kaydetseydi karşımıza a little piece of heaven tarzı bir şey çıkabilirdi. gerçi m.shadows da tek başına çok iyi kotarmış ama vokalleri paylaşşalardı çok daha güzel olabilirdi.
albümden klibi çıkan ilk ve şimdilik de tek parça. klip, şarkıyı yansıtıyor zaten. tam avenged sevenfold tarzı olmuş. zaten bu şarkı da tipik bir a7x şarkısı.
welcome to the family: işte albümün bokunu çıkartacak şarkı budur. call of duty: black ops videosuyla yayınlandı şarkı. eğer ki şarkı oyunun soundtracki olarak kullanılırsa, o zaman herkesin diline düşecek avenged sevenfold. zaten jimmy öldükten sonra nedense herkes bir anda hayranları oldu.
şarkının içeriğine gelirsek ilk başta oha bu remenissions ın biraz daha hafif versiyonu diyebilirsiniz çünkü ben hala ne zaman açsam diyorum. hoş bir şarkı olmuş, eğlenceli valla.
danger line: bu da blinded in chains tarzı bir şarkı. şarkıda dikkat çekense kesinlikle m.shadows. shads iyice geliştirmiş vokal konusunda kendini. bu şarkıyla iyice belli oluyor. başarılarının devamını diliyoruz.
buried alive: yine vokalin konuştuğu şarkı. bu şarkının başka bir özelliği ise başlarda insanı böyle havaya sokuyor yumuşak melodileriyle. 5. dakikadan sonra müzik birden hızlanıyor, bu sefer kopartıyor sizi. işte bizim bilip, sevdiğimiz a7x de budur arkadaş!
natural born killer: işte aşina olduğumuz tarzda bir a7x şarkısı daha. gayet hızlı, gayet gaz. aynen devam.
so far away: her albüme bir balad şart kurallarının devam ettiğini gösteren şarkı. eğer yazılanlar yanlış değilse synyster gates in babası brian haner sr da eşlik etmiş bu şarkıda gruba. hakkında söylenecek pek de bir şey yok. bildiğin balad işte.
god hates us: yine yavaş başyana bir şarkı. hele ki so far away den sonra dinlerseniz eyvah, başka bir balad daha diye korkabilirsiniz. ama bu korkularınız yersiz çünkü bu şarkı bir harika. nasıl buried alive yavaş başlayıp hızlı bitiyor, işte bu şarkı da tam tersi. işte özlediğimiz avenged sevenfold şarkısı, işte hayranı olduğumuz m.shadows vokali. waking the fallen dan sonra ilk defa bir albümde scream vokal yapmıştır shads. çok da özlemişiz. shads ın artık scream yapamadığını iddia edenlere de iyi kapak oluyor bu şarkı. aynen böyle devam et shads!
victim: size tek tavsiyem bu şarkıyı god hates us dan sonra sakın dinlemeyin. yoksa değerini anlamak için birkaç defa dinlemeniz gerekebilir. sevdiğimiz tarzda bir şarkı olmasa da yine de çok güzeldir. ama dediğim gibi god hates us tan sonra dinlerseniz bi boka benzetemezsiniz.
tonight the world dies: ismiyle daha dinlemeden insanda büyük beklentilerin oluşmasına neden olan şarkı. ama dinleyince hafiften bir hayalkırıklığına uğruyorsunuz. bu şarkı slow yerine hızlı olsaydı çok daha güzel olurmuştu.
fiction: en başta itiraf edeyim ki m.shadows u saplantı derecesinde seviyorum ama olmamış be güzelim vokallerin. sen sus jimmy nin vokalleri kalsın. ilk defa shads ın vokallerini beğenmiyorum.
save me: adamlar yapmış arkadaş diyorum. 10 dk 56 sn. oeeeeeh yani! tamam zaten a7x şarkılarının en kısası bile 4 dakikadan uzun ama bu en uzunu olsa gerek. vokaller 2. dakikadan sonra başlıyor. o zamana kadar size de gözlerinizi kapatıp arkanıza yaslanıp müzik ziyafetini içinize çekmek kalıyor. evet, kesinlikle olmuş bu şarkı.
lost it all var bir de bonus track. henüz çıkmadığı için hakkındaki yorumlarımı daha sonradan yapacağım. ama onun da en az diğerleri kadar güzel olduğuna eminim.
m.shadows bu albümle gerçekten de iyi bir aşama kaydetmiş vokalde. aldığı vokal dersleri demek ki işe yaramış. bu adamın sesine çirkin diyenler ölsün zaten. evet, var böyle zekasızlar.
albüm kapağı da her zamanki gibi pek bir afilli. klasik a7x tarzında. zaten mezar taşındaki rev i büyük forever yazısı bile birçok şey anlatıyor.
jimmy ölmeden yine yapmış numarasını. arkadaşlarına harika bir albüm yapmaları için olanak vermiş. bu albümün başarısı en başta jimmy olmak üzere tüm a7x elemanlarınındır. grubun başarısını mike portnoy un başarısıymış gibi gösterenleri de fena yaparım. evet, portnoy iyi bir bateristtir fakat grupla hiçbir şey üretmemiştir o. jimmy nin yazdığı bateri notalarını çalmıştır. tabi bu arada kendinden de bir şeyler katmış olabilir ki bu da çok normaldir. ama bu albümü onun başarısıymış gibi göstermez.
öyle ya da böyle bu albümde jimmy nin katkıları çok fazla. onsuz nasıl bir tarzları olacak işte bunu yeni bateristleriyle albüm çıkarttıkları zaman öğreneceğiz. ama jimmy her kim gelirse gelsin gruba, yerini asla ve asla dolduramayacak.
