ister itiraf deyin, ister gerçekleri söylüyor bu çocuk deyin. korkuyorum ondan izleyemiyorum işte. "korkmak" benim güzel vakit geçirmemi sağlayabilen bir duygu değil. zaten şu hayatta korkulcak o kadar çok şey varken korku filmi izlemek bana cazip gelmiyor. ki psikolojik yapım heran bozulmaya müsaitken, herşeyden kolayca etkilenebilir haldeyken korku filmi izleyip onun etkisinde kalmayı tercih etmiyorum. onun yerine açarım romantik bir dram filmi hüngür hüngür ağlarım hiçte çekinmem.
