zeki kuneralp bir paris gezisine hazırlanırken, bir süre türkçe dersleri aldığı doktor adnan bey'i de ziyaret etmeyi düşünür ve kendisinden randevu alınır bu amaçla. yıl 1933 ve zeki 19'unda bir üniversite öğrencisidir. annesi " oğlum eli boş gitme, bunu da götür " diyerek cumhuriyetin 10. yılı nedeniyle özenle basılıp ciltlenen nutuk'un bir nüshasını verir. hariciye vekaleti bunlardan türkiye'nin dış temsilciliklerine de göndermiştir. ana oğul bu çok güzel armağanı sarıp sarmalar ve zeki'nin bavuluna yerleştirirler.
ziyaret sırasında genç zeki elindeki paketi " sizin için bern'den bir armağan getirdim efendim " diyerek adnan adıvar'a uzatır.
doktor " neden zahmet ettiniz evladım " diyerek paketi açar ve içinden nutuk çıkınca ne yapar biliyor musunuz ? sağ elinin baş ve işaret parmaklarıyla pis bir şeyi tiksintiyle tutar gibi biraz yukarı kaldırır ve genç adamın gözleri önünde getirilen armağanı yere bırakır.
nasıl yapabilmiştir bunu son osmanlı meclisi'nde istanbul mebusluğu ve tbmm hükümetlerinde bakanlık ve meclis ikinci başkanlığı yapmış uygar ve eğitimli geçinen bir insan ? en azından, kendisini güç koşullarda ülkesi için yetiştirmeye çalışan genç ziyaretçisinin gitmesini bekleyemez miydi, atatürk'e olan kinini kusmak için ? ne yüzle dönmüştür adnan bey nutuk'a elini süremeyecek kadar nefret ettiği insanın kurduğu cumhuriyetin ülkesine ve nasıl yiyebilmiştir yıllarca bu ülkenin ekmeğini ?
