Bu olayı mütemadiyen 21 sene yapmışımdır. Çoğu arkadaşımın benden çok çok önce sevgilileri oldu ve ben de hep onlarn yanında 3. sap şahıs olma işlevimi sürdürdüm.
Yeri geldiler önden yürüdüler, ben arkalarından.
Yeri geldiler öpüştüler, elleştiler, görmemezlikten geldim.
Yeri geldiler kulaklarına sevgi sözcükleri söylediler, duymamazlıktan geldim.
Yeri geldiler kavga ettiler, yanlarında çok gerildim.
Yeri geldi içimden "ne işim var bunların yanında diyip", çekim gidesim geldi.
Yeri geldi ayrıldılar ve ben onları tekrar birleştiren insan oldum. x şahsa "y seni çok seviyor çok pişman", y şahsa "x seni çok seviyor çok pişman" diyip, aralarından çekildim. Ha ama hiç bi zaman "ya çok iyiliğin dokundu gel sana iskender ısmarlayalım" demediler. Oysa tavuk döner de olurdu.
Sokakta, otobüste, dolmuşta yani her yerde bu 3. şahısları görmek mümkün. Hepsi yürürken yere bakarlar fakat tüm duyu organları çiftin ne yaptıklarıyla ilgilenir. Onların her yaptığı o şahıs için bir ders niteliğindedir. Eve gider gitmez hemen elizabeth'in kitabını açarlar ve dünden kaldıkları yerden devam ederler. Ta ki bir sevgili bulana kadar.
